Á hvaða leið erum við eiginlega

Allt virðist þetta stefna í einu og sömu áttina. Ekkert að því sem að sagt var um Co_vid og bólusetningar með þessum líka frábæru bóluefnum stendur - heldur er það á verulega fallvöltum fótum. BLEKKINGAR OG AFTUR BLEKKINGAR og almenningur gengur í stríðum straumum í átt að feigðarósi. 

Þetta er mín upplifun og niðurstaða, þar sem að ekkert af þessum íþyngjandi aðgerðum á skerðingu frelsis almennings og sem eru í bága við skjalfest mannréttindi, virðast vera rökréttar. Það er eins og það sé verið smám saman að venja okkur við skerðingarnar, loforð um að þeim verði aflétt eru skammvin og má segja í mýflugumynd. Óttastjórnunin er allgjör og hamrað með sleggjunni stanslaust. 

Þetta hræðir mig mikið meira en Kó-róna-veiran. Í öllum fréttatímum eru fréttir af smitum og vandræðum heilbrigðisstéttanna. En þau vanræði eru meira fráflæðisvandi, frekar en drepsóttin Covid, sem er ekki nein alvöru drepsótt, því að stærsti hluti smitaðrar verða lítið eða ekkert veikir. Vissulega veikjast sumir alvarlega, en alls ekki nógu margir til að hægt sé að réttlæta þessar aðgerðir sem hafa lamandi áhrif á allt mannlíf og rekstur fyrirtækja. Við þetta verður ekki unað og það er kominn tími til að við sem að sjáum þetta sem ógn við frelsi og lýðræðið förum að hafa mikið hærra en hingað til. Krefjumst þess að RUV sem við erum skylduð í sköttunum okkar til að greiða til og á að vera miðill allra landsmanna, fari að hleypa okkar röddum að líka, á því eigum við fullan rétt.